Γιώργος Παπαδάκης, Ματωμένος έρωτας, Δρόμων 2012, σελ. 247    

  Ο Γιώργος Πολ. Παπαδάκης στο μυθιστόρημα Ματωμένος έρωτας αποδεικνύει πως γνωρίζει άριστα την τέχνη της γραφής, αλλά και την ψυχολογία των ανθρώπων, ανδρών και γυναικών σε σχέση με τα αισθηματικά ζητήματα και τον έρωτα. Η πλοκή φαίνεται να είναι καρπός ανάγνωσης πολλών αστυνομικών βιβλίων και επομένως ικανοποιητική ως προς το πώς εμπλέκονται οι ήρωες και οι ηρωίδες μεταξύ τους. Εκεί που έχω ενστάσεις είναι στις συμπτώσεις που παρατηρούνται στο βιβλίο. Επίσης μερικές αφηγηματικές καταστάσεις φαίνονται εξωπραγματικές, κι επομένως δεν πείθουν. Η έλλειψη αληθοφάνειας ίσως δημιουργήσει απορία στον αναγνώστη (π.χ. την απόδραση της έγκλειστης κοπέλας που νικάει τον αυστηρό φύλακά της ή το τσουβάλι με τα φίδια, που είναι μεν πρωτότυπο κόλπο αλλά απίθανο). Εντυπωσιακή αλλά υπερβολική κι η κεντρική ιδέα που στηρίζει την ιστορία του ο συγγραφέας. Υπάρχουν κι άλλες παρόμοιες περιπτώσεις στην παγκόσμια αστυνομική λογοτεχνία, αλλά είναι καιρός να χρησιμοποιηθούν καινούργια ευρήματα για να κερδίσουν το ενδιαφέρον των αναγνωστών. Οπωσδήποτε πρόκειται για καλό δείγμα αστυνομικής λογοτεχνίας.

Φίλιππος Φιλίππου